SÁROSI (STEFANCSICS) III Béla
Geboren : 15 augustus 1919 (Budapest, Hongarije)
Overleden : 15 juni 1993 (Zaragoza, Spanje)
Club(s) als speler: MAFC (jeugd, 1933-'37), Ferencvárosi TC (1937-'46, 237 wedstr., 64 goals), Bologna FC 1909 (Italië, 1946-'49, 77 wedstr., 4 goals), AS Bari (Italië, 1949-'50, 21 wedstr., 2 goals), Atlético Junior Barranquilla (Colombia, 1950-'51), FC Porto (Portugal, 1951), Real Zaragoza (Spanje, 1952), FC Lugano (Zwitserland, 1953-'56)
Club(s) als trainer: FC Lugano (Zwitserland, 1953-'56), FC Basel (Zwitserland, 1956-'58), Jahn Regensburg (Duitsland, 1958-'59), Alemannia Aachen (Duitsland, 1959-'61), Beerschot AC (België, 1961-'62), FC Barcelona (Spanje, hulptrainer, 1962-'64)
Positie: Middenvelder
Biografie :
Sárosi III Béla werd in de Hongaarse hoofdstad Budapest geboren op 15 augustus 1919, als Stefancsics Béla uit een Hongaarse vader, een kleermaker, en een Italiaanse moeder. Later werd de familienaam van Stefancsics veranderd in Sárosi, wat een meer Hongaarsklinkende naam was. Béla was een grote stevige, maar talentvolle speler. Hij was de jongere broer van dr. Sárosi Gyõrgy, een legendarische Hongaarse speler die ook bij Ferencváros TC voetbalde (was zijn enige club) en er 62 caps, met 42 doelpunten, voor de Hongaarse nationale ploeg behaalde.
Nog een oudere broer van hem, Sárosi (Stefancsics) László (geboren in 1913 en overleden in 1992), werd géén voetballer, maar wel waterplospeler bij Ferencváros, MTK en de nationale ploeg. Nadien was hij ook nog coach in Duitsland en Griekenland. Diens echtgenote Murányi Mária was ook zwemster bij Ferencváros.
De zoon van Sárosi László, dr. Sárosi László, en dus de neef van Gyõrgy en Béla, was ook zwemmer en waterpolospeler, met een groot palmares ter zake voor het Hongaars waterpoloteam:
* Olympisch Gouden medaille (1976, Montreal)
* Olympische Zilveren medaille(1972, München)
*
Olympische Bronzen medaille(1968, Mexico City)
* Wereldkampioen (1973, Belgrado)
* Europees Gouden medaille (1974, Wenen)
*
Zilveren medaille WK (1975, Cali)
* Tweede Europese Kampioenschap (1970, Barcelona)
* Hongaarse kampioen (1967)
*
Tweemaal winnaar Hongaarse Beker (1963 en 1975)
 |
 |
dr. Sárosi Gyõrgy, broer van Béla. |
dr. Sárosi László, succesvolle achterneef van Béla, en zoon van coach Sárosi László (broer van Gyõrgy en Béla). |
Béla begon zijn carrière bij de jeugdploegen van Műegyetemi AFC (MAFC) in 1933, waar Ferencváros TC hem in 1937 kwam weghalen. Hij startte daar zijn professionele loopbaan en zou er negen jaar lang de groen-witte kleuren verdedigen. Hij speelde er in totaal 326 wedstrijden (237 in de landscompetitie, 56 buitenlandse wedstrijden en 33 andere binnenlandse wedstrijden) en scoorde in totaal 93 doelpunten (64 in de competitie en 29 in andere wedstrijden). Al in zijn eerste seizoen bij Ferencváros werd hij met de club Kampioen van Hongarije. Het volgende seizoen eindigden ze tweede na Újpest. In 1940 en 1941 volgden nog twee kampioenentitels. In 1942, 1943 en 1944 werd driemaal na elkaar ook de Beker van Hongarije gewonnen.
Na de oorlog wijkt hij in 1946 uit naar Italië waar hij eerst drie seizoenen voor Bologna FC gaat voetballen. Bij Bologna speelde hij ondermeer samen met bekende Italiaanse spelers zoals Amedeo Biavati, wereldkampioen in 1938, maar slaagde er niet in een sportief succes te behalen. Hij worstelde er ook met enige heimwee naar zijn geboorteland. In 1949 vervoegde hij dan Bologna's competitierivaal AS Bari. Daar bleef hij echter maar een jaar en stak toen de Atlantische oceaan over om in Colombia een jaar bij Atlético Junior (Barranquilla) te gaan spelen. Nadien kende hij nog korte passages bij FC Porto (Portugal) en Real Zaragoza (Spanje), om vervolgens in 1953 in Zwtserland bij FC Lugano te belanden. Daar bleef hij actief als speler-trainer van 1953 tot 1956. In zijn eerste jaar bij Lugano slaagde hij er in met de club kampioen te spelen in de Nationale Liga B, waarna een jaar in de hoogste divisie van Zwitserland kon gespeeld worden. In 1956 stopte hij definitief als speler.
Na zijn spelerscarrière schakelde Sárosi dan over naar het trainerschap, waarvoor hij reeds drie jaar ervaring had opgedaan bij FC Lugano als speler/trainer van 1953 tot 1956. In 1956 begon hij, ook nog in Zwitserland, FC Basel te coachen geduren,de twee jaar. Dan nam hij in 1958 in Duitsland het team Jahn Regensburg in handen, dat in de Oberliga Süd speelde. Na een seizoen verhuisde hij naar Alemannia Aachen, ook in Duitsland, dat in de Oberliga West speelde. Hij coachtte de club twee jaar en trok dan vervolgens naar België waar hij in het seizoen 1961-1962 bij Beerschot AC de touwtjes in handen nam. Ook daar bleef hij slechts een seizoen om daarna nog twee jaar bij FC Barcelona in Spanje als hulptrainer te fungeren. Zijn zoontje speelde daar ook in de jeugdploegen van Barcelona. Hij beëindigde daar ook zijn carrière in 1964.
Hij woonde toen in het Spaanse Zaragoza waar hij op
15 juni 1993 overleed. Dat was slechts een paar dagen vóór zijn broer Sárosi Gyõrgyi overleed (20 juni 1993 in Genua, Italië). Béla was toen bijna 74 jaar oud, Gyõrgy bijna 81.
.
 |
 |
 |
Sárosi III Béla international. |
Sárosi (in wit shirt) in actie. |
Sárosi III Béla (links) samen met zijn broer Gyõrgy. |
 |
Op bezoek in het stadion van Torino: (van links naar rechts) Rudas Ferenc, Sárosi III Béla en Lakat Károly. |
Voor het nationale team van Hongarije verzamelde hij tussen 1939 en 1945 25 caps en tekende 1 doelpunt aan (tegen Duitsland op 7 april 1940). Zijn eerste interland speelde hij op 16 maart 1939 in Parijs tegen Frankrijk waartyegen 2-2 werd gelijkgespeeld. Zijn laatste cap behaalde hij op 30 september 1945 in Budapest waar Roemenië met 7-2 verslagen werd.
Hij behoorde tot de Hongaarse selectie voor het WK 1938 in Frankrijk, maar werd er in geen enkele wedstrijd opgesteld. Hongarije bereikte daar wel de finale, waarin
Italië de sterkste was en deze finale won met 4-2. Hongarije, dat dus de Zilveren medaille behaalde, had om in de finale te raken Nederlands-Indië verslagen met 6-0, Zwitserland met 2-0 en Zweden met 5-1. Een van de Hongaarse doelpuntenmakers in de finale was Béla's broer György, die er in totaal 5 doelpunten scoorde.
Naast zijn wedstrijden voor het A-team van Hongarije, speelde hij ook nog 1 wedstrijd voor het B-team, 4 wedstrtijden voor het Budapest-team, en nog een paar wedstrijden in andere vertegenwoordigende ploegen.
 |
De nationale ploeg die de wedstrijd Bulgarije-Hongarije met 2-4 won op 3 juni 1943. (van links naar rechts, naast het scheidsrechtertrio) Sárosi III Béla (Ferencváros), Szücs Sándor (Szolnok), Tóth György (Gamma), Szalay II István (Weisz Manfréd FC), Kovács II János (Nagyváradi AC), Rudas Ferenc (Ferencváros), Szusza Ferenc (Újpest), Zsengellér Gyula (Újpest), Tóth III Mátyás (Nagyváradi AC), Bodola Gyula (Nagyváradi AC) en Perényi József (Nagyváradi AC). |
 |
Sárosi III Béla in juli 1979. |
 |
Op 16 september 2014 werd in Budapest (Újbudán, Budafoki út 10/b), aan de woning waar zij hun jeugd doorbrachten, een gedenkplaat ingehuldigd ter ere van de drie broers Sárosi; Gyõrgy en Béla (voetballers) en László (waterpolocoach). Dit gebeurde door toedoen het bestuur van Ferencvárosi Torna Club waar de drie jarenlang actief geweest waren.
 |
ERELIJST : Club als speler: Nationaal elftal: |